NEBİVOLOL ŞTADA^® (tabletlər)

Təsiredici maddə: 1 tabletin tərkibində 5,45 mq nebivolol hidroxlorid (5 mq nebivolola ekvivalent) vardır.

Köməkçi maddələr: laktoza monohidrat, prejelatinləşdirilmiş qarğıdalı nişastası, natrium kroskarmelloza, povidon K30, krospovidon, ssusuz kolloidal silisium dioksid, maqnezium stearat.

Girdə, bir tərəfi qabarıq və digər tərəfi çökük, hər iki tərəfi xaçabənzər xətli və xətlər üzərində dörd üçbucaq oyma olan, ağ rəngli tabletlərdir.

Nebivolol kardioselektiv beta1-adrenoblokator olaraq, antihipertenziv, antianginal və antiaritmik təsirlərə malikdir. Sakitlik vəziyyətində, fiziki gərginlik və stress zamanı yüksəlmiş arterial təzyiqi (AT) aşağı salır. Postsinaptik beta1-adrenoreseptorları rəqabətli və seçici blokadaya alır, onları katexolaminlər üçün əlçatmaz edir, endotelial damargenişləndirici faktorun (azot oksidin (NO)) azadolmasını modullaşdırır.

Preparat, iki farmakoloji təsiri özündə birləşdirən iki enantiomerdən – SRRR-nebivololdan (D-nebivolol) və RSSS-nebivololdan (L-nebivolol) ibarət olan rasematdır:

D-nebivolol beta1-adrenoreseptorların rəqabətli və yüksək dərəcədə selektiv blokatorudur (beta2-adrenoreseptorlara nisbətən, beta1-adrenoreseptorlarla oxşarlıq 293 dəfə yüksəkdir);

L-nebivolol damarların endotelium qişasından damargenişləndirici faktorun (NO) azadolmasının modullaşması hesabına, mülayim damargenişləndirici təsir göstərir.

Preparatın antihipertenziv təsiri həmçinin, renin-angiotenzin-aldosteron sisteminin aktivliyinin aşağı düşməsi ilə əlaqədardır (qan plazmasında renin aktivliyinin dəyişməsi ilə korrelyasiya olunmur). Hipotenziv effekt 2-5 gündən sonra inkişaf edir, preparatı müntəzəm qəbul etdikdə, davamlı antihipertenziv təsir 1-2 həftədən sonra inkişaf edir, bir sıra hallarda – 4 həftədən sonra; sabit təsir 1-2 aydan sonra qeyd olunur.

Nebivolol, miokardın oksigenə olan tələbatını aşağı salaraq (ürək yığılmalarının tezliyinin seyrəlməsi (ÜYT), preyüklənmənin və postyüklənmənin aşağı düşməsi), stenokardiya tutmalarının tezliyini və ağırlıq dərəcəsini aşağı salır və fiziki yüklənməyə qarşı dözümlülüyü yüksəldir. Preparatın aritmiyaəleyhinə təsiri, ürək avtomatizminin tormozlanması (o cümlədən, patoloji ocaqda) və atrioventrikulyar (AV) keçiriciliyin ləngiməsi ilə əlaqədardır.

Sorulması

Daxilə qəbul edildikdən sonra, nebivololun hər iki enantiomeri mədə-bağırsaq traktından sürətlə absorbsiya olunur. Qida qəbulu absorbsiyaya təsir etmir. “Sürətli” metabolizmə malik pasiyentlərdə (Sürətli metabolizatorlarda) preparatın biomənimsənilməsi orta hesabla 12 % təşkil edir, “ləng” metabolizmə malik pasiyentlərdə (ləng metabolizatorlarda) isə demək olar ki, biomənimsənilmə tam olur.

Paylanması

Qan plazmasında hər iki enantiomer əsasən, albumin ilə birləşmiş şəkildədir.

Qan plazmasının zülalları ilə birləşmə D-nebivolol üçün 98,1 %, L-nebivolol üçün isə 97,9 % təşkil edir.

Metabolizmi

Nebivololun metabolizmi alisiklik və aromatik hidroksilləşmə, qismən isə N-dezalkilləşmə yolu ilə baş verir. Əmələ gələn hidroksi- və amin törəmələr, qlükuron turşusu ilə konyuqasiya olunur və O- və N-qlükuronidlər şəklində orqanizmdən xaric olunurlar. Nebivololun aromatik hidroksiləşmə yolu baş verən metabolizminin sürəti genetik olaraq, oksidləşdirici polimorfizm ilə müəyyən edilir və CYP2D6 izofermentindən asılıdır. Metabolizmin sürəti nebivololun effektivliyinə təsir göstərmir.

Xaricolması

Böyrəklər (38 %) və bağırsaqlar (48 %) vasitəsi ilə xaric olunur. “Sürətli” metabolizmə məruz qalan pasiyentlərdə preparatın yarımxaricolma dövrü: hidroksimetabolitlər üçün 24 saat, nebivololun enantiomerləri üçün 10 saat; “ləng” metabolizmə məruz qalan pasiyentlərdə: hidroksimetabolitlər üçün 48 saat, nebivololun enantiomerləri üçün 30-50 saat təşkil edir. Dəyişilməmiş nebivololun böyrəklər vasitəsi ilə xaricolması, daxilə qəbul edilən preparatın dozasının 0,5 %-dən azdır.

Metabolizm sürətinin fərqlərini nəzərə alaraq, preparatın dozasını fərdi seçmək lazımdır: “ləng” metabolizmə məruz qalan pasiyentlər üçün preparatın aşağı dozası tələb olunur.

Farmakokinetik parametrlərdə yaş və cins fərqləri yoxdur.

Böyrək çatışmazlığı (kreatinin klirensi (KK) 20 ml/dəqiqədən aşağı), şəkərli diabet, qalxanabənzər vəzinin hiperfunksiyası, anamnezdə allergik xəstəliklər, psoriaz, ağciyərlərin xroniki obstruktiv xəstəliyi (AXOX), I-ci dərəcəli AV-blokada, Prinsmetal stenokardiyası, yaşlı pasiyentlər (65 yaşdan yuxarı).

Beta-blokatorların qəbulunun qəflətən dayandırılmasına yol vermək olmaz (müalicəni kəskin dayandırdıqda, “ləğvetmə” sindromunun inkişaf etməsi baş verə bilər), müalicəni mümkün qədər aramla, dozanı 10 gün müddətində (ürəyin işemik xəstəliyindən əziyyət çəkən pasiyentlərdə 2 həftəyə qədər) aşağı salaraq, dayandırmaq lazımdır.

Gərginlik stenokardiyası zamanı preparatın seçilmiş dozası, sakitlik vəziyyətində ÜYT-in 55-60 vurğu/dəqiqədə çərçivəsində, yüklənmə zamanı isə 110 vurğu/dəqiqədən artıq olmamasını təmin etməlidir.

Beta-adrenoblokatorlar bradikardiyaya səbəb ola bilərlər: ÜYT 50-55 vurğu/dəqiqədən aşağı olduqda, dozanı aşağı salmaq lazımdır.

Bronxospazmın güclənə bilməsini nəzərə alaraq, AXOX-dan əziyyət çəkən pasiyentlərdə preparatı ehtiyatla istifadə etmək lazımdır.

Siqaretdən istifadə etməyən pasiyentlərlə müqayisədə, siqaret çəkən pasiyentlərdə beta-adrenoblokatorların effektivliyi daha aşağıdır.

Beta-adrenoblokatorlar qəbul edən pasiyentlərin nəzarətinə ÜYT-yə və AT-ə (qəbulun əvvəlində hər gün, sonra 3-4 ayda 1 dəfə), şəkərli diabetdən əziyyət çəkən pasiyentlərdə qanda qlükozanın konsentrasiyasına (4-5 ayda 1 dəfə) müşahidə daxildir.

Yaşlı pasiyentlərdə böyrək funksiyalarına nəzarət etmək tövsiyə olunur (4-5 ayda 1 dəfə).

Qalxanabənzər vəzinin hiperfunksiyasında beta-blokatorlar taxikardiyanı maskalaya bilərlər.

Beta-adrenoblokatorlar allergenlərə qarşı həssaslığı və anafilaktik reaksiyaların ağırlıq dərəcəsini yüksəldə bilərlər.

Psoriazdan əziyyət çəkən pasiyentlər üçün preparatın təyin edilməsi barədə qərar qəbul etdikdə, preparatın istifadəsinin ehtimal edilən faydasını və psoriazın gedişinin kəskinləşməsinin mümkün riskini diqqətlə qiymətləndirmək lazımdır.

Kontakt linzalardan istifadə edən pasiyentlər nəzərə almalıdırlar ki, beta-blokatorların istifadəsi ilə aparılan müalicə fonunda gözyaşı mayesinin hasilatının aşağı düşməsi mümkündür.

Nebivolol Ştada® preparatı ilə müalicə aparıldıqda pasiyentə cərrahi müdaxilə aparmaq tələb olunduqda, aparılan müalicənin xarakteri barədə həkim-anestezioloqu məlumatlandırmaq lazımdır.

Nebivolol hamiləliyin gedişinə, dölə və yenidoğulmuş körpəyə mənfi təsir göstərə bilər. Beta-adrenoblokatorların təsiri altında plasentanın perfuziyasının aşağı düşməsi, dölün inkişafının ləngiməsinə, dölün bətndaxili ölümünə, düşüyə və ya vaxtından əvvəl doğuşa səbəb ola bilər. Döldə və yenidoğulmuş körpədə bradikardiya, arterial hipotenziya , hipoqlikemiya müşahidə oluna bilər. Beta-adrenoblokatorlarla müalicə tələb olunduqda, beta1-selektiv beta-adrenoblokatorlara üstünlük vermək lazımdır.

Hamiləlik dövründə Nebivolol Ştada® preparatının istifadəsi, yalnız preparatın ana üçün gözlənilən faydası döl üçün potensial riskdən yüksək olduğu hallarda mümkündür. Hamiləlik dövründə preparatı yalnız ciddi göstərişlərə müvafiq təyin etmək olar. Nebivolol ilə müalicənin aparılması üçün zərurət yarandıqda, uşaqlıq-plasentar qan dövranına və dölün böyüməsinə müşahidə aparmaq lazımdır.

Doğuşdan 48-72 saat əvvəl preparatın qəbulunu dayandırmaq lazımdır. Mümkün olduğu hallarda, doğuşdan sonra 48-72 saat müddətində yenidoğulmuş körpənin ciddi müşahidəsini təmin etmək lazımdır.

Heyvanlar üzərində aparılan tədqiqatlar göstərmişdir ki, nebivolol ana südü ilə xaric olur. Laktasiya dövründə preparatın istifadəsi üçün zərurət yarandıqda, ana südü ilə qidalanmanı dayandırmaq lazımdır.

Müalicə müddətində nəqliyyat vasitəsini və digər mexanizmləri idarə etdikdə, həmçinin yüksək diqqət və psixi və hərəki reaksiyaların sürətini tələb edən digər potensial təhlükəli fəaliyyətlə məşğul olduqda, ehtiyat tədbirlərinə riayət etmək lazımdır.

Simptomları

AT-in şiddətli aşağı düşməsi, bradikardiya, kəskin ürək çatışmazlığı, AV-blokada, kardiogen şok, ürəyin dayanması, bronxospazm, şüurun itməsi, qıcolmalar, koma, ürəkbulanma, qusma, hipoqlikemiya, sianoz.

Müalicəsi

Mədənin yuyulması, aktivləşdirilmiş kömür qəbulu. AT şiddətli aşağı düşdüyü halda pasiyenti üfüqi vəziyətdə yerləşdirmək və ayaqlarını bir qədər qaldırmaq lazımdır, zərurət yarandıqda, v/d-nə maye və vazopresor preparatlar yeritmək lazımdır. Bradikardiya zamanı v/d-nə 0,5-2 mq atropin yeritmək lazımdır, müsbət effekt olmadıqda, transvenoz və ya ürəkdaxili elektrostimulyatorun yerləşdirilməsi mümkündür. AV-blokada (II-III-cü dərəcəli) zamanı v/d-nə beta-adrenostimulyatorların yeridilməsi tövsiyə olunur, onlar effektiv olmadıqda, ürək ritminin süni aparıcısının yerləşdirilməsini nəzərdən keçirmək lazımdır. Ürək çatışmazlığı zamanı müalicəni ürək qlikozidlərinin və diuretiklərin yeridilməsindən başlamaq lazımdır, effekt olmadıqda dopaminin, dobutaminin və ya vazodilatatorların yeridilməsi məqsədə uyğundur. Bronxospazm zamanı v/d-nə beta2-adrenomimetiklər təyin olunur. Mədəcik ekstrasistoliyası zamanı lidokain (IA sinifindən olan aritmiyaəleyhinə preparatlardan istifadə etmək olmaz). Qıcolmalar baş verdikdə v/d-nə diazepam yeritmək lazımdır. Hipoqlikemiya zamanı v/d-nə dekstrozanın (qlükozanın) yeridilməsi göstərişdir.

Əlavə effektlərin tezliyi: çox tez-tez (10 %-dən çox), tez-tez (1 %-dən çox və 10 %-dən az), bəzən (0,1 %-dən çox və 1 %-dən az), nadir hallarda (0,01 %-dən çox və 0,1 %-dən az), çox nadir hallarda (0,01 %-dən az), məlum deyil (əldə olunan məlumatlara əsasən əlavə təsirin inkişaf etmə tezliyini qiymətləndirmək mümkün deyil).

İmmun sistemdə baş verən pozğunluqlar: məlum deyil – angionevrotik ödem, hiperhəssaslıq.

Psixikada baş verən pozğunluqlar:bəzən – depressiya, “dəhşətli” yuxugörmələr; çox nadir hallarda – hallüsinasiyalar, psixoz, şüurun dumanlanması.

Sinir sistemində baş verən pozğunluqlar: tez-tez – baş ağrısı, başgicəllənmə, zəiflik, paresteziyalar; çox nadir hallarda – ürəkkeçmə.

Görmə orqanında baş verən pozğunluqlar: bəzən – görmə qabiliyyətinin pozulması; nadir hallarda – gözlərin selikli qişasında quruluq.

Ürəkdə baş verən pozğunluqlar: bəzən – bradikardiya, kəskin ürək çatışmazlığı, AV keçiriciliyin ləngiməsi/AV-blokada, ürək ritminin pozulması, kardialgiya, XÜÇ-in gedişinin ağırlaşması.

Damarlarda baş verən pozğunluqlar: bəzən – AT-in şiddətli aşağı düşməsi, ortostatik hipotenziya, müşayiət olunan “növbələnən” axsaqlığın proqressivləşməsi, Reyno sindromu.

Tənəffüs sistemində, döş qəfəsi və divararası orqanlarda baş verən pozğunluqlar: tez-tez – təngnəfəslik; bəzən – bronxospazm (o cümlədən, anamnezdə ağciyərlərin obstruktiv xəstəlikləri olmadıqda).

Mədə-bağırsaq traktında baş verən pozğunluqlar:tez-tez – ürəkbulanma, qəbizlik, diareya; bəzən – dispepsiya, meteorizm, qusma.

Dəridə və dərialtı toxumalarda baş verən pozğunluqlar: bəzən – dəri üzərində eritematoz xarakterli səpgilər, qaşınma; çox nadir hallarda – psoriazın gedişinin ağırlaşması; məlum deyil – övrə, alopesiya.

Cinsiyyət orqanlarında və süd vəzilərində baş verən pozğunluqlar: bəzən – erektil disfunksiya.

Ümumi pozğunluqlar və yeridilmə nahiyəsində baş verən dəyişikliklər: tez-tez – yorğunluğun yüksəlməsi, ödemlər, dərman preparatına qarşı dözümsüzlük; bəzən – fotodermatoz, hiperhidroz; çox nadir hallarda – ətraflarda soyuqluq/sianoz.

Farmakodinamik qarşılıqlı təsirlər

Beta-adrenoblokatorları kalsium kanallarının “ləng” blokatorları (KKLB) (verapamil, diltiazem) ilə eyni zamanda istifadə etdikdə, miokardın yığılma qabiliyyətinə və AV keçiriciliyə mənfi təsiri güclənir. Nebivolol qəbulu fonunda verapamilin v/d yeridilməsi əks göstərişdir.

Nebivololu hipotenziv preparatlarla, nitroqliserinlə və ya KKLB ilə eyni zamanda istifadə etdikdə, şiddətli arterial hipotenziya inkişaf edə bilər (prazozinlə birlikdə istifadə edildikdə, xüsusilə ehtiyatlı olmaq lazımdır).

Mərkəzi təsirli hipotenziv preparatlarla (klonidin, quanfasin, moksonidin, metildopa, rilmenidin) eyni zamanda istifadə etdikdə, simpatik tonusun aşağı düşməsi hesabına (ÜYT-in və ürək atımının aşağı düşməsi, vazodilatasiya simptomları) ürək çatışmazlığının pisləşməsi baş verə bilər. Bu preparatların istifadəsi kəskin dayandırıldığı halda, xüsusilə nebivololun istifadəsi dayandırıldıqdan əvvəl, “rikoşet” arterial hipertenziyanın (“ləğvetmə” sindromu) inkişaf etməsi mümkündür.

Nebivololun və dihidropiridin sırasından olan KKLB-nin (amlodipin, felodipin, lisidipin, nifedipin, nikardipin, nimodipin, nitrendipin) birlikdə istifadəsi, arterial hipotenziyanın inkişaf etmə riskini yüksəldə bilər. Ürək çatışmazlığından əziyyət çəkən pasiyentlərdə, sonralar mədəciklərin nasos funksiyasının pisləşmə riskinin yüksəlməsini istisna etmək olmaz.

I-ci sinif antiaritmik preparatlar (xinidin, hidroxinidin, sibenzolin, flekainid, dizopiramid, lidokain, meksiletin, propafen) və amiodaron ilə eyni zamanda istifadə edildikdə, mənfi inotrop təsirin güclənməsi və qulaqcıqlarla oyanmanın ötürülmə müddətinin uzanması mümkündür.

Nebivololu ürək qlikozidləri ilə eyni zamanda istifadə etdikdə, AV keçiriciliyin ləngiməsinə təsirin güclənməsi aşkar edilməmişdir.

Nebivololun və ümumi anesteziya üçün preparatların eyni zamanda istifadəsi, reflektor taxikardiyanın tormozlanmasına səbəb ola bilər və arterial hipotenziyanın inkişaf etmə riskini yüksəldə bilər.

Nebivolol və qeyri-steroid iltihabəleyhinə preparatlar arasında klinik əhəmiyyətli qarşılıqlı təsir müəyyən edilməyib. Asetilsalisil turşusu, antiaqreqant vasitə kimi, nebivolol ilə eyni zamanda istifadə edilə bilər.

Trisiklik antidepressantların, barbituratların və fenotiazin törəmələrinin, anksiolitiklərin, yuxugətirici preparatların, etanolun eyni zamanda istifadəsi, nebivololun antihipertenziv təsirini gücləndirə bilər.

Şəkərli diabetdən əziyyət çəkən pasiyentlərin qan plazmasında qlükozanın konsentrasiyasına, nebivolol təsir göstərmir. Buna baxmayaraq, nebivololu insulinlə və daxilə qəbul etmək üçün hipoqlikemik preparatlarla birlikdə istifadə etdikdə, hipoqlikemiyanın simptomları (ürək çırpınması hissi, taxikardiya) maskalana bilərlər.

Floktafenin ilə eyni zamanda istifadəsi əks göstərişdir: nebivolol, floktafeninin törətdiyi arterial hipotenziya və ya şok ilə assosiasiya olunan ürək-damar sistemin kompensator reaksiyaların qarşısını ala bilər.

Nebivololun baklofen, amifostin ilə birlikdə istifadəsi arterial hipotenziyanın şiddətlənməsinə gətirib çıxara bilər.

Sultoprid ilə eyni zamanda istifadə etdikdə, “piruet” tipli mədəcik aritmiyasının meydana çıxma riskinin yüksəlməsi qeyd olunur.

Eyni zamanda istifadə edildikdə, simpatomimetik preparatlar beta-adrenoblokatorların aktivliyini tormozlaya bilərlər. Adrenergik təsirə malik təsiredici maddələr, həm alfa-, həm də beta-adrenergik effektlərin olması ilə simpatomimetiklərin maneəsiz alfa-adrenergik aktivliyinə gətirib çıxara bilərlər (arterial hipotenziyanın, ağır dərəcəli bradikardiyanın və ürək blokadasının inkişaf etmə təhlükəsi).

Farmakokinetik qarşılıqlı təsirlər

Serotoninin geri tutulmasını inhibə edən preparatlarla və ya CYP2D6 izofermentin iştirakı ilə biotransformasiyaya məruz qalan digər preparatlarla (məsələn, paroksetin, fluoksetin, tioridazin, xinidin) birlikdə istifadə edildikdə, qan plazmasında nebivololun konsentrasiyası yüksəlir, nebivololun metabolizmi ləngiyir ki, bu da bradikardiyanın və digər arzuolunmayan effektlərin meydana çıxmasına gətirib çıxara bilər.

Eyni zamanda istifadə edildikdə nebivolol, diqoksinin farmakokinetik parametrlərinə təsir göstərməmişdir.

Simetidin ilə eyni zamanda istifadə edildikdə, qan plazmasında nebivololun konsentrasiyası yüksəlir (preparatın farmakoloji effektlərinə təsiri barədə heç bir məlumat yoxdur).

Ranitidin ilə eyni zamanda istifadə, nebivololun farmakokinetik parametrlərinə təsir göstərməmişdir.

Rifampisin nebivololun metabolizmini gücləndirir.

Nebivololu nikardipinlə eyni zamanda istifadə etdikdə, qan plazmasında aktiv maddələrin konsentrasiyaları bir qədər yüksəlmişdir (bunun klinik əhəmiyyəti yoxdur).

Nebivololu və etanolu, furosemidi və ya hidroxlortiazidi eyni zamanda istifadə etdikdə, nebivololun farmakokinetik parametrlərində heç bir dəyişiklik baş vermir.

Nebivolol və varfarin arasında klinik əhəmiyyətli qarşılıqlı təsir müəyyən edilməyib.

Antasidlərlə birlikdə istifadə üçün zərurət yarandıqda, nebivololu yemək zamanı qəbul etmək, antasidləri isə qida qəbullarının arasında qəbul etmək lazımdır.

30° C-dən aşağı temperaturda və uşaqların əli çatmayan yerdə saxlamaq lazımdır.

5 il. Yararlılıq müddəti bitdikdən sonra istifadə etmək olmaz.

Resept əsasında buraxılır.

“Ştada Arsnaymittel AQ”, Almaniya
Ştadaştrasse 2-18.
D-61118 Bad Filbel.
Tel.: (+49) 6101- 60 30.
Faks: (+49) 6101- 60 32 59.
İnternet: http://www.stada.de

İradları qəbul edən təşkilat

“Nijfarm” SC, Rusiya.
603950, Nijniy-Novqorod ş., Salqanskaya k., 7.
Tel.: (831) 278-80-88.
Faks: (831) 430-72-28.
e-mail: med@stada.ru